۱۳۹۰ مرداد ۱۴, جمعه

روزه دارم من

روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است
آری افطار رطب در رمضان مستحب است
روز ماه رمضان زلف میفشان که فقیه
میخورد روزه خود را به گمانش که شب است
زیر لب وقت نوشتن همه کس نقطه نهند
وین عجب نقطه خال تو که بالای لب است؟
یا رب این نقطه لب را که به بالا بنهاد؟
نقطه هرجا غلط افتاد مکیدن ادب است
شحنه اندر عقب است و من از آن میترسم
که لب لعل تو آلوده به ماء عنب است

"شاطر عباس قمی"

۳ نظر:

  1. به به...
    ای ول خیلی باحال بود... :)
    بابا سودوکو زنده به گور شد هااا حواست هست؟؟!!.

    پاسخحذف
  2. لعل آلوده به ماء عنب دیگه چی میشه!!!

    پاسخحذف
  3. یادمه یه بار استاد ادبیاتمون یه شعر گفت که فک کنم گفت مال شاطر عباس بوده
    یاقوت ِ لب ِ لعل ِ تو مر جان ِ مرا قوت
    یاقوت نهم نام ِ لب ِ لعل ِ تو یا قوت
    قربان وفاتم به وفاتم گذری کن
    تا بوت مگر بشنوم از رخنه ی تابوت

    پاسخحذف